Vijf redenen waarom Berlijn de leukste stad ter wereld is

maandag 21 april 2014

In november 2012 had ik te kampen met een kortstondige, maar hevige opflakkering van verliefdheid. Met de gekende symptomen: vlinders in de buik, en het gevoel de hele wereld aan te kunnen. De reden? Mijn allereerste bezoek aan de Duitse hoofdstad Berlijn.

Ik had er op dat moment al veel over gehoord en gelezen, maar vond het op één of andere manier toch moeilijk om me er in mijn hoofd een concreet beeld over te vormen. Ik ging er dus heen zonder grote verwachtingen, en werd vervolgens van mijn sokken geblazen.

Ik ben iemand die erg graag op reis gaat. Ik voel me quasi overal vrij snel op mijn gemak, en geniet ervan om nieuwe indrukken op te doen en interessante mensen te ontmoeten. Maar tegelijk ben ik ook honkvast, ben ik zelfs altijd content als ik weer thuis ben. Dat was anders na Berlijn. Net als op eerdere reizen viel er opnieuw zoveel te ontdekken en te ervaren, maar tegelijk voelde alles er op een vreemde manier ook vertrouwd aan. Ik weet ook wel dat het raar is om zoiets te zeggen over een stad waar je nog nooit geweest bent, maar op één of andere manier vond ik er meteen m'n draai, voelde ik me er meteen -tsjah- thuis...

In dit artikel wil ik, naar aanleiding van een herhalingsbezoekje deze paasvakantie, proberen te vatten waarom Berlijn sinds dat eerste bezoek zo'n speciaal plekje in mijn hart heeft veroverd. Ik zeg expres: proberen. Want eigenlijk moet iedereen er gewoon zelf naartoe, om uit te vissen wat die stad nu precies met een mens doet. Maar jullie zijn gewaarschuwd: het zal een ervaring zijn die aan je vel blijft kleven. Hierbij enkele redenen waarom ik Berlijn de leukste stad ter wereld vind:

1) Alles in Berlijn ademt geschiedenis

Geschiedenisnerds, beware! Berlijn is voor de hedendaagse geschiedenis wat Rome voor de klassieke oudheid is. De stad speelde een sleutelrol in de wereldgeschiedenis van de afgelopen 100 jaar, en dat is overal te merken: in de diverse wijken, die elk hun eigen karakter hebben, maar ook in de talrijke musea die Berlijn rijk is. Als een stad oren en ogen zou hebben, dan weet ik zeker dat Berlijn straffe verhalen en roddels zou kunnen vertellen! Wij focusten ons dit keer op een specifieke periode in die recente geschiedenis. Een periode die een grote impact heeft gehad op Berlijn, Duitsland, en zelfs Europa: de jaren van de Koude Oorlog. Wij volgden daarvoor onderstaand traject:





















East Side Gallery - Het langste deel van de Berlijnse Muur dat nog overeind staat, en na de Wende beschilderd werd door een kunstenaarscollectief. Toeristisch, maar eigenlijk niet te missen om de omvang en de impact van die Muur volledig te laten doordringen.

















DDR-wachttoren in de buurt van Potsdamer Platz. Werd destijds gebruikt om de Muur te bewaken, en ervoor te zorgen dat niemand zonder toestemming van het oosten naar het westen ontsnapte. Je kan de toren ook beklimmen, maar toen wij er waren was hij helaas gesloten.





.


Het DDR-museum - hier kom je heel veel te weten over het dagelijkse leven van de Oost-Duitsers van de jaren '60 tot aan de val van de Muur. Hoe zag een schoolcarrière eruit, waar gingen ze op vakantie en waar deden ze inkopen? Geen saaie bedoening met ellenlange tekstborden die je moet lezen, want het museum is erg praktijkgericht: bijna alles wat je ziet, mag je vastpakken en aanraken.
















Het Stasimuseum - Hoofdkwartier van Stasi-chef Erich Mielke en de zijnen, middenin de hoogbouwwijk Lichtenberg. Meer een museum oude stijl, met tekstpanelen en uitgestalde voorwerpen in glazen kasten, maar heel informatief voor wie interesse heeft in de Koude Oorlog, spionage en afluisterpraktijken. Ook erg speciaal om door de bureau's en vergaderzalen van de Stasi-toplui te dwalen, die sinds de val van de Muur onaangeroerd zijn gebleven.

























Gedenkstätte Hohenschönhausen - Stasigevangenis waar politieke dissidenten en verdachten werden ondervraagd en opgesloten, soms jarenlang en zonder enige vorm van proces. Kan enkel bezocht worden door mee te gaan met een rondleiding, maar die is erg goed en wordt vaak gegeven door ex-gevangenen. Heel beklijvend, de minder mooie kant van het Oost-Duitse regime komt hier uitgebreid aan bod. Ook de permanente tentoonstelling is de moeite.

2) Berlijners zijn zondagskinderen

Inwoners van Berlijn kruipen op zondag niet in hun zetel om een serie te kijken, zoals wij. Winter of zomer: aan het einde van de week trekken ze graag naar buiten. Twee ingrediënten voor een geslaagde zondag in de Duitse metropool:

* Je kater weg eten bij een brunch of een uitgebreid ontbijt. Serieus, waar ter wereld kan je overal ontbijt bestellen tot 17u???

* Erna lekker snuisteren op één van de vele flohmarkten.

Kortom, my kind of Sunday!
















Ronddwalen op de flohmarkt am Mauerpark in Prenzlauerberg


3) Uitgaan in Berlijn: 365 dagen uitgelaten festivalsfeer

Aan de idyllische zondagnamiddag die ik hierboven beschreef, is erg vaak een lange uitgaansnacht vooraf gegaan. Want als er één ding is dat Berlijners goed kunnen, dan is het een feestje bouwen. De stad is het mekka voor liefhebbers van techno en elektro, en ook wie niet meteen thuis is in deze genres (zoals ondergetekende), zou tijdens een bezoek aan Berlijn minstens één bezoek aan een club moeten inlassen. Is het niet voor de muziek en de uitgelaten sfeer, dan tenminste wel voor de unieke locaties. Berlijn heeft clubs in houten barakken aan het water, in oude elektriciteitscentrales en in leegstaande fabrieksgebouwen. Voor ieder wat wils dus. Kies er één uit, en je gaat een nacht tegemoet die je niet vlug zal vergeten!















Watergate - club met een fantastisch uitzicht op de Spree, op de grens tussen de wijken Kreuzberg en Friedrichshain.














Tresor - dansen op technobeats in de kelders van een oude energiecentrale. Waanzinnig luid, maar ook waanzinnig cool!

4) Berlijn is een stad vol bijzondere plekken

Niet alleen 's nachts kijk je je ogen uit. Ook als je overdag gewoon wat doelloos rondloopt of rondfietst, beland je vanzelf op de meest bijzondere plaatsen. Een oud vliegveld dat nu gebruikt wordt als park, wielerpiste en barbecueplaats in één? Check! Een verlaten pretpark uit de DDR-jaren, waar je net voor de sloop nog een rondleiding kan volgen? Check! Een braakliggend terrein middenin de stad, waar groene jongens en meisjes groenten telen? Check! Niets is te gek, Berlijn has it all...
















De voormalige luchthaven Tempelhof in de wijk Kreuzberg






















Oude attracties in het Spreepark

















Genieten van een verse groentenlunch op de terreinen van de Prinzessinnengarten, een urban gardeningproject in Kreuzberg.

5) Berlijn is een klein paradijs voor fietsers

Wat je moet weten is dat Berlijn geen echt centrum heeft. Wel zijn er verschillende wijken, die elk hun eigen karakter en bezienswaardigheden hebben. Dat maakt van Berlijn best een uitgestrekte stad. Te voet op verkenning gaan kan zeker, maar dan leg je al snel de nodige kilometers af. De stad heeft ook een goed systeem van metro's en trams, maar dat is best duur, en zo zie je ook weinig. Een goede tussenoplossing is de fiets. Berlijners fietsen zelf ook veel, want de stad leent zich daar erg goed toe: weinig hellingen of bergen, en op sommige plaatsen zelfs aparte verkeerslichten voor fietsers. De fietspaden zijn over het algemeen breed, maar soms ook gewoon totaal afwezig. In dat geval kan je gerust op het voetpad rijden. Geen idee of het officieel mag, maar iedereen doet het gewoon.

















Berlijn, thanks for having us, en hopelijk tot snel!


Eerste keer #2 - Beter een goede buur dan een verre vriend: speedeten

zondag 6 april 2014

In 2011 verhuisden mijn wederhelft en ik vanuit ons eerste huurappartement naar een naburig, middelgroot provinciestadje, waar we een eigen huis kochten. Een stad waar geen van ons twee direct een band mee had. Maar het was in de buurt van onze ouders en vrienden, en het huis, dat was liefde op het eerste gezicht.

De vorige eigenaars van het huis vertelden ons destijds dat naast de buurt ook de buren bijzonder aangenaam waren. Buren van de sociale soort, die regelmatig bij elkaar langs gaan en ook soms samen dingen doen. Bon, fijne buren, da's altijd goed meegenomen, dachten wij. We zouden wel zien wat dat zou geven, eens we er effectief zouden wonen...

Tijdens de eerste weken en maanden in onze nieuwe stek hebben we er in ieder geval niet veel 'last' van gehad, van die buren. Tot er enkele weken na de jaarwisseling een uitnodiging voor een nieuwjaarsreceptie in de bus viel. Dat evenement zou doorgaan bij één van onze buren thuis, enkele huizen verder. Mensen die we tot dan toe nog niet ontmoet hadden. Het leek ons wel een goede gelegenheid om ons wat te integreren in onze buurt, dus we besloten om er naartoe te gaan. Zij het wel een beetje schoorvoetend. Zo'n hele avond socializen met onbekenden, dat is toch altijd een hele opdracht. Dus toen de wederhelft en ik de deur uit gingen, namen we ons voor om op die receptie even onze kop te laten zien en erna terug in onze zetel te kruipen.

Maar dat laatste draaide net even anders uit, want het werd een supergezellige avond. De drank vloeide rijkelijk, de gesprekken waren boeiend en grappig, en er waren huisgemaakte hapjes en zelfs een huiskamerconcert op de piano. Van ons voornemen om op tijd naar huis te gaan is uiteindelijk niet veel in huis gekomen, want we lagen pas om 4u in ons bed -zoals we later nog zouden ondervinden: één van de gemene delers bij alle activiteiten met de buren-. Maar, wat belangrijker is: het ijs was gebroken, onze integratie in onze nieuwe buurt was een feit.

Naast de jaarlijkse nieuwjaarsfestiviteiten & straatbarbecue en de occasionele kwisdeelnames organiseerden we deze maand een activiteit waar al lang op gebroed werd. Het leek ons wel leuk om met de buren het tv-programma "Komen Eten" na te spelen, verspreid over verschillende huizen. Met verschillende gangen en veel sfeer en gezelligheid, maar zonder polonaises, rondgesnuffel in elkaars kleerkast en punten op het einde van de avond.

Een koppel jonge en enthousiaste nieuwkomers nam het voortouw in de organisatie, en zo kwamen we op een zaterdagavond ergens in maart met 12 man samen voor de eerste editie "Speedeten".





















De regels zijn vrij simpel: elk koppel kookt in z'n eigen huis en keuken 1 gang voor 2 andere koppels. Je weet op voorhand niet wie er komt eten, wel welke gang je moet maken. Per gang wordt er 1.5 uur de tijd voorzien, daarna verhuis je voor de volgende gang naar een ander huis. Om de verdeling van de groepen te bepalen moesten er kaartjes getrokken worden, en dat zag er zo uit:





















De wederhelft en ik hadden geluk: wij kregen het voorgerecht toebedeeld. Hij toverde dit topgerechtje van Jeroen Meus uit z'n mouw, terwijl ik de boel een beetje opruimde en de tafel mooi dekte. Daarvoor mocht ik van mezelf een bosje verse bloemen in huis halen. Een luxe die we ons niet vaak permitteren, maar waar ik wel oprecht blij van kan worden. Het werden ranonkels, één van mijn favorieten.





















Ook de rest van de avond was top. Bij de buren van nummer 37 werden we getrakteerd op een rondleiding door hun prachtig gerenoveerde huis én superlekkere Mexicaanse enchiladas. Onze sympathieke overburen op nummer 6 hadden zich er iets makkelijker vanaf gemaakt: zij schakelden hun tienerdochters in om chocolademoelleux te maken. Wederom top! Deze buren hadden voor mijn part ook de prijs voor de meest originele servetten mogen winnen:





















Eindigen deden we in een café in de buurt, waar we overschakelden van wijn op bier en we naar goede gewoonte weer veel langer bleven plakken dan oorspronkelijk de bedoeling was. Toen we na enkele uren dan toch naar huis gingen, hadden we nog geld over. We gaven het aan de buurman van nummer 6, die beloofde om er de volgende dag voor iedereen koffiekoeken mee te gaan kopen. Wat hij ook effectief deed. Wakker worden met een kleine kater, om dan een plastic zakje met lekkers van de bakker aan de deurklink te vinden: DAT zijn de dingen waaraan je een goede buur van een verre vriend kan onderscheiden!

Made With Love By The Dutch Lady Designs