Maandoverzicht: november 2016

 De laatste maand van het jaar is bij deze alweer ingezet, wat wil zeggen dat we nog maar op een zucht verwijderd zijn van 2017. Tijd dus voor de voorlaatste terugblik van 2016. 

Gedaan

- Een verlengd weekend gespendeerd aan zee, waar we de viswinkels van Nieuwpoort plunderden, gingen zwemmen en de plaatselijke kinderboerderij bezochten. Het was koud en nat, dus we brachten welgeteld 5 minuten door op het strand. Op de terugweg naar huis deden we een tussenstop in het immer prachtige Brugge. We hoopten vurig dat die overload aan cultuur Colette goed moe zou maken, maar helaas, het was de volle 150 km naar huis feest op de achterbank :) Ook altijd een beetje een kleine volksverhuizing, zo een weekend weggaan met een kind. Op het vlak van efficiënt inpakken hebben we thuis nog wel wat te leren.

- Intussen zijn we met de vriendinnengroep allemaal de kaap van de 30 gepasseerd. Een feestjaar dat we deze maand gezamelijk afsloten door samen met de mannen naar een dinner & dance te gaan in een feestzaal in de buurt. Wat basically een soort van trouwfeest is (= veel eten en een volle dansvloer waar van Hinzajee gedanst wordt), alleen dan zonder bruidspaar en ellenlange speeches. Zatte nonkels, die waren er dan weer wel in overvloed. Alsook een Parijs-Roubaix-winnaar uit de jaren '70 die zijn 70ste verjaardag kwam vieren. We zijn met onze 30 lentes misschien nog een tikje te jong voor zulke evenementen, maar het was enorm plezant om nog eens gezamelijk de hort op te zijn.

- Ook nog keihard het vermelden waard was de babyborrel met de uitgebreidste catering ooit, waar we op uitgenodigd waren. Naast gegeten heb ik er vooral veel tijd doorgebracht op het springkasteel, samen met mijn dochter die haar ogen uitkeek. Het is zo eens iets anders dan gezellig keuvelen met de volwassenen.

Geluisterd naar

De debuut-cd van schoonbroerlief, die na 3 bangelijke platen met Balthazar nu met zijn soloproject Zimmerman gaat toeren. Hier te beluisteren, hier te bekijken.

En omdat ze kwaad gaat zijn als ik Simon hier vermeld en haar niet: de passage van zusterlief in de AB vorige week was ook meer dan de moeite :) Enkele dagen eerder was ze te gast tijdens de liveshow van de Rode Neuzen Dag op Q-Music, dat kan je hier terugkijken.

Aan het lezen

Een boek volledig uitlezen zat er deze maand niet in. In een optimistische bui ging ik naar de bibliotheek, en kwam terug met 2 kloefers van een paar honderd bladzijden die allebei al eeuwen op mijn to-read lijstje stonden. "Mabaajaat, het gaat me nog wel lukken om die dit jaar uit te lezen", dacht ik. Maar helaas, terwijl het einde van 2016 nadert liggen ze nog altijd ongelezen op mijn nachtkastje. Ze zijn te zwaar om mee over en weer te slepen op de trein, en 's avonds ontbreekt het me aan goesting om er eindelijk in te beginnen. 

In afwachting daarvan ben ik halfweg Reizen ronder John van Geert Mak, een non-fictie boek over het Amerika van de 20ste eeuw dat ik een paar jaar geleden voor kerst cadeau kreeg. Ik lees niet vaak non-fictie, maar voor Mak maak ik graag een uitzondering. Zo goed geschreven en kleurrijk verteld, en daarnaast ook ontzettend leerrijk. Heel interessant ook om te lezen op een moment waarop Amerika opnieuw door een bewogen periode gaat, die ongetwijfeld binnen een paar decennia ook de geschiedenisboeken zal halen.

Afwisselen deed ik met iets lichtere lectuur op de Kindle, waar momenteel Grote kleine leugens van Liane Moriarty op staat, onze eerste leesclub-keuze voor het nieuwe jaar. Zotte moeders met kleine kinderen in de hoofdrol van dit boek, dus al een paar keer goed gelachen. 

Of nee, ik bedenk me net dat ik wel iets volledig heb uitgelezen: het vierde nummer van Charlie Magazine. Ik hoop eigenlijk nooit (vrouwen)tijdschriften, omdat ik echt niet zit te wachten op het zoveelste recept voor soep of tips om zo snel mogelijk een ideaal bikinilijf te kweken. Pas op, ik blader daar al eens graag door bij de tandarts of de kapper, maar ik kan er echt mijn geld niet aan geven. Maar Charlie is een interessante vreemde eend in de bijt. EINDELIJK een tijdschrift dat doet nadenken in plaats van zijn lezers hersendood te maken. Dat je er een onafhankelijke redactie van enthousiaste jonge mensen mee steunt in plaats van één van de grote mediaconcerns vind ik persoonlijk ook een groot pluspunt.

Gekeken naar

Helaas niet naar het 5de seizoen van Downton Abbey, want daar was iemand anders in de bibliotheek al mee lopen (grrrr). Maar seizoen 2 van Call the midwife viel gelukkig ook zeer hard te pruimen.

Niet gekeken naar

De Slimste Mens ter Wereld. Kan er iemand eens tegen Erik Van Looy en Woestijnvis gaan zeggen dat dat programma 5 jaar geleden zijn beste tijd al had gehad? Ook De Afspraak zet ik tegenwoordig dikwijls af uit miserie. Teveel mannen met uitgesproken meningen die persé hun zeg willen doen, teveel gasten tout court voor te weinig zendtijd.

(Ik klink nu misschien wel een beetje als een verzuurd wijf, ik besef dat. Maar leven en laten leven: als het mij niet aanstaat, kan de tv ook uit. Gelukkig maar)

Verslaafd aan

Op 2dehands.be naar kinderspeelgoed kijken. Serieus, waarom zou je als ouder eigenlijk nog iets in een speelgoedwinkel kopen? We kochten zo onlangs een bus en een boerderij van Fisher Price voor Colette. Alleman content: het kind, mijn op-koopjes-beluste-hart én onze portemonnee.

Blij met

Ons nieuwe bed, dat begin deze maand zijn intrede deed. Eindejaarspremie well spent, want sindsdien slapen we als kleine baby's. Kleine baby's die al doorslapen, voor alle duidelijkheid. Het mag een wonder heten dat ik me nog maar 1 keer een klein beetje overslapen heb, want het eerste wat ik 's ochtends denk is nu nog harder "IK WIL HIER VOOR ALTIJD BLIJVEN LIGGEN".

Nog wennen aan

Het feit dat ik vanaf nu 1 dag per week van thuis uit mag werken. Niet opstaan en meteen al haasten om zeker op tijd mijn trein te halen, maar opstaan, kind wegbrengen en na een ontbijt (de luxe!) achter de computer kunnen kruipen. Een zaligheid, die weliswaar nog niet helemaal geïntegreerd is in mijn weekroutine. Maar dat zal wel komen.

Uitkijken naar

De feestdagen, toch wel. Een week vakantie, quality time met de familie, lekker eten: laat maar komen. 

Ik kijk er alleen gigantisch tegenop om de kerstboom uit de kelder te sleuren, dat wel. Maar één dezer zal ik er toch maar eens aan beginnen. Misschien wel dadelijk, als ik deze post online heb gezwierd. Korte pijn enzo...Tot volgende maand!