Hallo Jeanne!

woensdag 25 oktober 2017



Het vorige bericht hier dateerde al van april. Ik was toen 6 maanden zwanger. Ondertussen zijn we 5 maanden verder, dus het werd wel eens tijd voor een update. Ik stopte met werken op 37 weken en zat vol goede voornemens en ideeën voor blogberichten, maar ja, hoe gaan die dingen...We gingen in die periode nog een lang weekend naar Nederland en een week naar zee met onze wervelwind van een peuter. Daarna had ik nog even tijd nodig om te bekomen en had dutjes doen en series kijken eventjes prioriteit.

Maar toen ging ik dus WEERAL overtijd en was ik hier bezig om mijn gal daarover te spuwen. Gelukkig voor jullie raakte het klaagbericht in kwestie uiteindelijk zelfs niet afgewerkt en gepubliceerd, want op maandag 31 juli (net als vorige keer zes dagen na de uitgerekende datum) kwam ze na een mooie maar intense bevalling dan toch piepen: onze dochter Jeanne. Een hoopje geluk van 50 cm en 3kg150, een perfecte aanvulling op ons gezin van 3.

En kijk, net als vorige keer duurde het opnieuw 3 maanden voor ik even een momentje vond om me achter de computer te zetten om het nieuws hier te melden. Is dat omdat ik nogal arbeidsintensieve baby's maak, of omdat ik bovengemiddeld veel tijd nodig om te wennen aan dat kleine schepseltje en aan mijn rol als mama? Beide, als je't mij vraagt. Zo'n kraamperiode, ik blijf het heftig en overweldigend en allesbehalve vakantie vinden. Wat mij betreft mag de term "moederschapsrust" dus gerust herbekeken worden.

Dat gezegd zijnde: onze tweede baby is een heerlijk kind. Dat 90% van de tijd content en tevreden is. Minder snel huilt dan haar oudere zus als baby. En al meer dan een maand vaak lacht naar alles en iedereen. Allemaal factoren die helpen, net als het feit dat wij zelf ook iets rustigere ouders zijn, die meer op hun buikgevoel durven vertrouwen. Nooit durven denken dat het voor ons weggelegd was, maar deze keer is hij er wel: de wolk. Niet bubblegumroze, maar eerder pastelkleurig, met af en toe een grijs randje.

Ik blijf het zot vinden hoe snel zo'n klein wezentje zich verankerd in je hoofd én in je hart. Jeanne is er misschien nog maar net, en toch verheug ik me al zo hard op de rest van ons leven samen. Ben ik benieuwd naar het meisje, de zus, de dochter, de vrouw die ze zal worden. Aan de vooravond van de komst van Jeanne las ik het boek "Dingen die mijn zoon moet weten over de wereld" van de Zweedse auteur Fredrik Backman. Daarin schrijft hij onder meer het volgende:

"Ik wil dat je altijd weet dat je kunt worden wat je maar wilt. Maar dat is bij lange na niet zo belangrijk als dat je weet dat je altijd precies mag zijn wie je bent"

(En zo is het maar net)

1 opmerking :

Made With Love By The Dutch Lady Designs